Tips van Anna over Jardin du Luxembourg
Eigenlijk heeft Anna niet zulke goede herinneringen aan deze plek. Ze heeft namelijk vier jaar gevangen gezeten in het gelijknamige paleis, dat tijdens de Franse Revolutie werd omgebouwd tot een gevangenis.
Het paleis, waar tegenwoordig de Senaat (de Franse Eerste Kamer) is gevestigd, kun je meestal niet bezoeken maar toch is het de moeite waard om bij de vele bewoners van dit gebouw stil te staan. Het werd begin 17e eeuw gebouwd in opdracht van koningin Maria de' Medici. Ze had heimwee en liet een kopie bouwen van het Palazzo Pitti in Florence, waar ze vandaan kwam. De architect heeft haar overgehaald om er toch zoveel mogelijk Franse elementen aan toe te voegen, zoals de koepel op de centrale entree van het gebouw.
Palazzo Pitti in Florence
Palais de Luxembourg
De Antwerpse schilder Rubens kreeg de opdracht 24 schilderijen van haar levenswandel te maken. Tegenwoordig hangen die in de Richelieuvleugel van het Louvre. Het schilderij van haar kroning heeft de schilder David geïnspireerd toen hij de opdracht kreeg om de kroning van Napoleon in beeld te brengen.
Lang heeft ze niet van haar nieuwe optrekje kunnen profiteren, want Maria de' Medici kreeg ruzie met haar zoon, koning Lodewijk de 13e, die haar naar het buitenland stuurde.
In de jaren daarna bleef het paleis in handen van leden van de koninklijke familie, totdat het in 1750 het eerste openbare museum van Frankrijk werd, en daarmee de voorloper van het Louvre.
Tijdens de Franse revolutie werd het paleis gebruikt als een gevangenis. Daarvan waren er vóórdat de revolutie begon slechts tien in Parijs, maar in 1793 was dat aantal gestegen tot vijftig. Je kwam tijdens de gewelddadige Terreur-periode namelijk nogal snel achter de tralies. Iedereen die in de ogen van de leiders niet enthousiast genoeg was over de revolutie, liep het risico om opgesloten te worden. Het Paleis van Luxembourg was een luxe gevangenis voor de ‘happy few’, bestemd voor iedereen die ooit een hoge positie bekleedde of van adel was. In tegenstelling tot andere gevangenissen, konden mannen en vrouwen overdag vrij door de zalen lopen en werd er gemusiceerd, gekoketteerd en geconverseerd volgens de regels van de Franse hofhouding.
Naast Anna zijn meerdere historische personages uit Verdwenen Woorden hier opgesloten geweest: Danton, Robespierre, Malesherbes en David. Alleen de laatste twee hebben het overleefd. Want uiteindelijk vrijwel iedereen onder het hakmes, vandaar de bijnaam van deze gevangenis: ‘magasin de guillotine’.
Later braken er betere tijden: Napoleon heeft er heel kort gewoond. Daarna werd het paleis gebruikt voor de huisvesting van belangrijke overheidsinstellingen. Uiteindelijk werd besloten dat de Senaat er zitting kon nemen. Napoleon besloot dat de tuin voor kinderen bestemd moest worden. Er kwamen kisken, speeltuinen en zelfs enkele geitenwagentjes waar kinderen een ritje mee mochten maken.
