Tips van Delphine over Place de la Bastille
Het meest in het oog springende gebouw aan deze rotonde is de Opéra Bastille, gebouwd ter ere van de 200ste verjaardag van de bestorming van de Bastille. Ter vergelijking: voor de 100ste verjaardag van de revolutie werd de Eiffeltoren gebouwd. Die vind ik dan toch leuker. Bovendien hadden we in Parijs al een ander prachtig operagebouw, de Opéra de Garnier.
Genoeg gezeurd. Want er is hier in de buurt verder veel te doen. Als je zin hebt in hardlopen met af en toe een leuke winkel, dan is dit het startpunt van een perfecte route over een oude metrolijn. Ben je liever lui dan moe, dan begint hier een vaarroute die een stuk minder toeristisch is dan een tochtje langs de Seine.
En als je gewoon wilt hangen in het park, dan treft het helemaal. Place des Vosges is het mooiste park van Parijs en je hoeft er nog geen 5 minuten voor te lopen.
Tips van Delphine
Ben je sportief aangelegd, en heb je zin om hard te lopen? Wandelen kan trouwens ook, hoor.
Loop dan voorbij het operagebouw (het voormalige treinstation Bastille), langs de rue de Lyon om vervolgens de Avenue Daumesnil in te slaan. Daar kun je de trap nemen om op de Coulée Verte René-Dumont uit te komen: dit was de eerste (grotendeels bovengrondse) spoorlijn ter wereld die tot een park werd omgebouwd. Hij is bijna vijf kilometer lang, en behalve naar planten, bloemen en bomen kun je er ook goed bij mensen naar binnen kijken: sommige flats zijn bijna tegen de voormalige spoorlijn aan gebouwd. Je rent (of wandelt) er over viaducten, spoordijken, bruggen, gelijkvloerse ruimten en door twee tunnels.
Ik ben eerlijk gezegd nooit helemaal naar het einde gerend, maar je komt uit bij de Boulevard Périferique aan de oostrand van de stad, op korte afstand van het Bois de Vincennes.
Ben je te lui of te moe om hard te lopen, of zelfs om te wandelen? Neem dan de boot.
Leuker dan een tocht over de Seine, vind ik deze route over het kanaal Saint-Martin: van de jachthaven bij Place de la Bastille (zo’n vijf kilometer) vaar je naar Parc de la Vilette, waar een wetenschapsmuseum is gevestigd. Je kunt ook de andere kant op varen.
Bijzonder is dat je deels onder de grond vaart. Grote luchtkokers laten bundels licht op het water vallen, een bijzonder gezicht. Eenmaal bovengronds passeer je onderweg maar liefst negen sluizen - waaronder vier dubbelsluizen - want er moet een niveauverschil van 27 meter overwonnen worden. Daardoor heb je tijd genoeg om onderweg een van de sportparkjes langs het kanaal te bekijken waar macho-mannen (ik heb er nog geen vrouwen gezien) druk bezig zijn om spierbundels te kweken.
Wil je even hangen? Place des Vosges (Vogezen) is het oudste plein van Parijs.
Loop de Boulevard Beaumarchais in, en neem dan de tweede straat links (rue du Pas de la Mule). Het plein met een groot park in het midden werd al begin zeventiende eeuw gebouwd. Het is zo mooi vanwege de 39 gelijk uitziende huizen die rondom het park staan: dezelfde rode bakstenen, dakkapel, galerijen en ramen.
Ik heb me altijd afgevraagd wat dit plein met de Vogezen te maken heeft, maar opa heeft het me laatst uitgelegd. Het plein heeft vele namen gekend, maar in1800 werd afgesproken dat het plein zou voortaan de naam zou dragen van het eerste departement dat zijn belasting zou afdragen aan de staat. Dat was dus het departement (provincie) Vosges. Het park in het midden bevat genoeg bankjes om even op neer te ploffen.
In de buurt zit een ijssalon, Ammorino, waar de meeste bezoekers van het park eerst even langs lopen.
Ten slotte een plek waar je eigenlijk níet naar toe moet gaan. Rue Crèmieux ligt tussen Place de la Bastille en Gare de Lyon in, en is de favoriete plek van tout-Instagram. Tot grote ergernis van de bewoners! De reden: de gekleurde huisjes in deze autovrije straat. Kun je echt niet zonder geleurde huizen, ga dan naar
